Budapest, Belgrado en Boekarest

Na de Pub Crawl in Bratislava zou ik de dag erna met de trein naar Budapest gaan.
Rond 12 uur nam ik de trein die mij in 2,5 uur in Budapest, de hoofdstad van Hongarije zou brengen. In de trein, die iets vertraagd was, ging het lekker snel. Ik was wat aan het schrijven en naar de omgeving aan het kijken die mij voorbij ging. Voordat ik wist was ik in Budapest op het Keleti station. Een bekend station, want een kleine tien jaar geleden was ik hier ook met die jongens toen wij in Hongarije op vakantie waren. De weg richting mijn hostel, Infinity party hostel, was 20 minuten lopen. Ik verkeek mij er toch wel enigszins op, want het nog een beste wandeling met al die kilo’s die in moest dragen. Aangekomen is het hostel was het erg rustig. De kamer zag er wel redelijk uit, hoewel het kuststof matras er wat apart uit zag. Ik was benieuwd naar Budapest, want naar horen en zeggen was in Budapest het goede van vele dingen samen te vinden. Het feesten, het goedkope en een mooie stad.
Budapest, wat ongeveer 1,7 miljoen inwoners heeft, is ontstaan nadat de steden Buda en Pest samengevoegd werden. Buda en Pest worden nu nog steeds uit elkaar gehouden doordat de Donau tussen beiden stadsdelen in ligt, maar vormen samen wel een grote stad. Het verschil tussen Budapest en Bratislava was meteen te merken. Het was een stuk drukker op straat en er rijden een stuk meer auto’s. Doordat ik het iets rustiger aan wilde doen besloot ik naar een van de vele populaire badhuizen in Budapest te gaan. Mijn keuze viel op het Gellert Bath. Het is een soort van spa, met zwembaden en helende baden met verschillende temperaturen. Het gebouw en de omgeving waarin het Bath te vinden is is erg mooi. Het gebouw is gebouwd in een oude stijl en erg barok. Het golfslagbad is ook niet verkeerd! Ik heb hier heerlijk een paar uurtjes vertoefd, waarna ik via de brug weer de Donau overgegaan ben. Ondertussen heb ik iets gegeten, traditionele Hongaarse goulash en ben ik met de metro weer naar het hostel terug gegaan. Aangekomen bij het hostel bleek precies op dat moment de Pub Crawl weg te gaan. Ik twijfelde geen moment en heb mijn spullen in mijn kamer gedropt en ben meegegaan op de tweede Pub Crawl op een rij. Tijdens de Pub Crawl ontmoette ik een groep van 7 Nederlandse jongens. Tijdens de pub crawl gingen we naar het bekende fenomeen qua uitgaan in Budapest: de ruin bar. Dit zijn pubs die je vind in oude gebouwen die leegstaan of gesloopt gaan worden, vaak ook nog eens zonder dak en een tuin. Door de unieke locaties zijn de ruin bars met name in de zomer echt een aanrader. De derde ruin bar waar we heen gingen bleek de ruin bar in ons hostel te zijn. Het werd mij toen al duidelijk dat het erg druk in de bar was en dat dit nog wel even door zou gaan. We eindigde in de grootste ruin bar van allemaal: de Instant. Dit was zo groot dat ik die jongens snel kwijt raakte en hierna besloot ik terug naar het hostel te gaan. De weg terug was alleen pittig lastig, want ik had geen idee waar in Budapest ik was. Gelukkig is er altijd nog Google maps!

Het werd een korte nacht vanwege het lawaai in het hostel waar het feesten constant doorging. De temperatuur in de kamer maakte het er ook allemaal niet beter op. In de middag besloot ik gebruik te maken van het bekende fenomeen Free Tour. De Free Tour van Budapest bracht ons van Pest via de kettingbrug naar Buda toe. We kwamen langs een groot aantal mooie gebouwen zoals onder anderen de St Stephans basilisk. Via de kettingbrug liepen we over de Donau naar Buda toe. Toen ik hier een aantal jaren geleden kwam, kan ik mij herinneren dat ik ook omhoog naar Buda ben gegaan, maar dat die jongens lekker op een grasveld bleven liggen. Dit keer ging ik niet met de aanwezige kabelwagen, maar ging ik lopend omhoog. Op de heuvel van Buda vind je de meeste hoogtepunten van de stad vinden. Hier is het koninklijk paleis, de Matthis Church en de Fisherman Bastions. Naast de vele hoogtepunt is een van de grootste hoogtepunten het uitzicht over de stad, de Donau en aan de andere kant Pest.
In de avond was er dit keer een boat party. Aangezien op tijd slapen in een party hostel absoluut niet kan besloot ik naar de boat party te gaan. De boot vertrok om 22.30 uur en we zouden twee uurtje over de Donau varen. De boat party was echt heel erg vet! Het uitzicht over de stad vanaf het water is erg mooi. De gebouwen zijn allemaal verlicht en hier sprong het Parlement gebouw echt enorm bij uit. Naast de bezichtigingen was het feestje natuurlijk ook super en was het een gezellig avond!

Na wederom een korte nacht begon ik Budapest wel een beetje te voelen. Het vele feesten, het weinige slapen en overdag de stad bezoeken. Deze dag was voor mij een dag van rustig aan doen. De opstart duurde lang en toen ik eenmaal koffie zat te drinken bleek dat een goede keuze. Voor het eerst tijdens mijn reis begon het een halfuur lang keihard te regenen en onweren. Op zich ook niet heel erg verwonderlijk gezien de warmte van de dagen daarvoor. Na de regenbui was het iets koeler, maar een uur later was het wederom bloedheet.
Ik besloot richting het Parlement gebouw te gaan. Het enorm grote parlement gebouw, die begin 20e eeuw gebouwd werd, was overdag van de buitenkant ook mooi om te zien. Helaas voor mij waren de kaartjes voor die dag al uitverkocht om het gebouw ook van binnen te bekijken. Ik besloot tram 2, een van de mooiste tramlijnen ter wereld vanwege de ligging aan de Donau, te nemen. Ik stapte uit bij heuvel die mij naar de Citadel op de heuvel zou brengen. Vanaf deze plek heb je een mooi uitzicht over de stad. De klim er naar toe was een pittige, maar het was de moeite zeker waard. Mijn laatste stop voor vandaag was wederom een bezoek aan een van de badhuizen. Na het Gellert Baths was dit keer het Széchenyi Baths aan de beurt. Deze twee badhuizen zijn de grootste van de stad en daarom ook het meest bezocht. Niet alleen door Hongaren zelf, maar ook door de vele toeristen. Duidelijk zichtbaar was dat Széchenyi Baths iets groter was, drukker bezocht werd, maar dat Gellert Baths er qua gebouw en qua aankleding authentieker uit zag. Gelukkig deelde de jongens uit mijn party hostel dezelfde mening.
Voor vanavond was het de bedoeling om iets rustiger aan te doen gezien het programma van de dag erna. Ik heb samen met de Nederlandse jongens wat biertjes gedaan en naar een aantal clubs geweest. Verstandig als ik ben ging ik niet te laat, maar wel laat zat naar mijn party hostel terug.

De nacht was wederom waardeloos. Ik heb in totaal denk ik 2 uurtjes geslapen. Toen ik terug kwam afgelopen nacht was ik de tweede die terug kwam in het hostel. De andere 8 in de tienpersoonskamer, kwamen nog allemaal terug gedurende de rest van de nacht met de gebruikelijke gevolgen van dien.
Om half 10 had ik mijn spullen gepakt en ben ik op pad gegaan naar de Formule 1 race die toevallig vandaag net buiten Budapest gereden werd. Thomas, een van de Nederlandse jongens leek het ook leuk om naar de race te gaan, dus gingen we met ze tweeën. Eerst met de metro en daarna met een shuttle bus kwamen we aan in het dorpje Mogyoród dat ongeveer 24 kilometer buiten Budapest ligt. Thomas haalde nog een kaartje en ik moest mijn kaartje bij een ticketservice ophalen. Het was vandaag wederom lekker warm en omdat wij een general admission kaart hadden konden we in principe overal zitten om de race te kijken behalve op de tribunes. Mooi om te zien is dat er vele verschillende nationaliteiten op de race afkwamen en ook een heleboel Nederlanders die Max Verstappen kwamen toejuichen. We vonden een mooi plekje op een heuvel met uitzicht op bocht 13 en 14. Verder zagen we in de verte ook het lange rechte stuk met de start en finishplaats. De race was mooi om te volgen, maar ook wel apart om het op deze manier te bekijken. De race zelf was vrij vlak en helaas kwam Max Verstappen niet verder dan een 5e plaats. Wel was het mooi om te zien hoe hij zijn vijfde plaats aan het verdedigen was tegen Räikkönnen in de laatste 15 ronden. In de laatste bocht, voor onze neus, probeerde Räikkönnen Verstappen nog voorbij te komen, maar Max bleef de Fin voor. Na de race konden we nog het circuit om vanuit daar alles te bekijken.
Teruggekomen in Budapest heb ik nog wat gegeten en in de avond was het tijd om Budapest te verlaten en de nachttrein naar Belgrado te pakken. Ruim op tijd kwam ik aan op het station en stond de trein al te wachten. Ik sliep wederom in een zespersoons coupé. In de trein was de temperatuur niet uit te houden. Ik ontmoette een Australische jongen die toevallig net als ik op pad was naar hetzelfde hostel.

De nacht was te warm waardoor ik wederom niet veel geslapen heb. Om 6.21 uur kwamen we aan in Belgrado, de hoofdstad van Servië. Samen met de Australische jongen TJ namen we de tram naar het Hedonist Hostel. We hebben nog even samen ontbeten en daarna was gelukkig voor mij mijn bed al klaar en kon ik nog slapen. Mijn doel was om rustig aan te gaan doen in Belgrado. De eerste ochtend en begin van de middag is dat redelijk gelukt, want ik heb wat uurtjes bij kunnen slapen. Het fijne aan de kamer was dat er ook airconditioning in de kamer wass dus was het lekker koel.
In de middag besloot ik Belgrado te bekijken. Servië is een land wat weinig mensen trekt om naar toe te gaan op vakantie. Dit komt dan vooral vanwege de recente geschiedenis van het land. Vanaf het uiteenvallen van Joegoslavië in 1991 zijn er de Joegoslaviëoorlogen geweest, het conflict met de NAVO wat er voor zorgde dat Belgrado in 1999 67 dagen achter elkaar gebombardeerd is en de recente onafhankelijkheid van Kosovo. Als je een kaart van Servië vind ergens dan zie je Kosovo nog steeds als een deel van Servië op de kaart staan. Kosovo wordt door Servië niet erkend als onafhankelijk land, maar als een regio van hun eigen land.
Ook in Belgrado heb je een Free Tour, dus ben ik die middag met de Free Tour meegegaan. Qua hoogtepunten zijn het er een stuk minder dan de steden waar ik tot nu toe ben geweest, maar het verhaal er achter en de gebruiken van de Serven zijn erg interessant. Tijdens de tour kregen we een taalles in het Servisch en kregenn we een glaasje van het lokale drankje Rakija. Het bleek later dat dit een van de rakija drankjes was die ik deze avond zou gaan drinken. Bij het bezoek aan het Kalemegdan Citadel had je uitzicht over de Donau die hier samen komt met de Sava. Onze rondleidster liet ons hier ook duidelijk weten hoe de Serviërs over bepaalde zaken van hun eigen verleden denken. Het is duidelijk merkbaar aan wat zij verteld dat er in Servië een heleboel nationalisme heerst. Er is een duidelijk Servisch beeld over de oorlogen uit de jaren ’90 van de vorige eeuw en over de bombardementen van de NAVO in 1999. Dat de NAVO Servië aanviel kon echt niet en er wordt dan ook erg slecht over de NAVO gesproken. De ‘Westerse propaganda’ die verspreidt wordt laat dan ook niet het echte beeld zien is wat de rondleidster vertelde. Kosovo wordt door Servië en door de Serviërs ook nog gezien als een regio die bij Servië hoort.
In de avond ben ik wat gaan eten met TJ en nog een Brit en een Australiër en was er in het hostel een Pub Crawl door Belgrado. Het werd wederom een mooie avond met rakija en een bezoek aan een van de clubs die op een boot zijn aan de rivier de Sava.

Een rustige dag in Belgrado. Lekker uitgeslapen en na een ontbijt//lunch te hebben genuttigd ben ik naar het Nikola Tesla museum geweest. Dit is een museum die gewijd is aan een van de beroemdste Serven: Nicolas Tesla. Tesla, tegenwoordig bekend van de elektrische auto’s die er rondrijden en die naar hem vernoemd zijn, was een electrotechnicus en uitvinder en wordt gezien als een van de grootste uitvinders ter wereld. Tesla stond aan de wieg van de uitvinding van de elektriciteit door zijn uitvinding van de wisselstroomgenerator. Vele van zijn uitvindingen zijn terug te vinden in het museum en werden ook gebruikt tijdens de rondleiding. Het museum was al met al een verrassing voor mij en het bleek erg leuk en leerzaam. Na nog wat rondjes te hebben gelopen door Belgrado besloot ik rustig aan te doen en naar het hostel terug te gaan. In de avond ben ik met een grote groep van het hostel Servisch gaan eten. Het eten is hier spotgoedkoop en in een goed restaurant kan je een flinke portie krijgen voor maar een 6 euro. Met twee biertjes erbij was ik ongeveer 10 euro kwijt. Deze avond ben ik alleen in het hostel gebleven en hebben we wat gepraat met de andere backpackers en wat spelletjes gespeeld.

Het was een vroege start deze ochtend, want vandaag zou weer een reisdag zijn. Ik vertrok om 6.30 uur richting het station om de trein te pakken naar Roemenië. Mijn eerste stop op deze reisdag zou Vrac zijn vanwaar ik over moest overstappen op de trein naar Timisoara. Eerst de formaliteiten bij de grensovergang voordat ik weer de Europese Unie binnen ga.
Aangekomen in Timisoara, een stad die niet op mijn lijst stond om te bezoeken, moest ik eerst mijn backpack ergens zien achter te laten. Via een Britse jongen die ik in Belgrado had leren kennen, kon ik mijn tas bij een hostel achter laten. Nadat dit achter de rug was ben ik Timisoara ingegaan. Een stad die vanwege de vele pleinen, Servische kerken en Oosters-orthodoxe kerken en oude gebouwen een mooi aanzien had. Een voordeel in deze stad is ook dat er weinig toeristen zijn en het er relatief gezien rustig is.
In de stad is ook het museum van de Revolutie in 1989 te vinden. Ik besloot hier heen te gaan en speciaal voor mij werd het museum weer geopend en moest ik in mijn eentje in een zaal naar de film gaan kijken. In Timisoara begon in 1989 de revolutie tegen het communistische bewind van Ceauşescu. De revolutie in december 1989 zorgde ervoor dat Ceauşescu afgezet werd en op kerstdag zelfs gedood werd samen met zijn vrouw na een proces van twee uur. Door de revolutie, die in Timisoara startte, viel het communisme in Roemenië.
Na verder wat rondgelopen te hebben in Timisoara werd het ondertussen weer tijd om mijn backpack op te halen en naar het station te gaan om de nachttrein naar Boekarest te halen. In de trein lag ik dit keer alleen met Roemenen. Deze route die ik nu volg is niet een gewone route en dat merk ik dus ook weer aan het feit dat er amper toeristen zijn te vinden in de trein. Ik heb redelijk geslapen in de trein dit keer, maar het kleine bed is toch minder lekker als een gewoon bed!

Aangekomen in Boekarest heb ik lekker rustig aan gedaan. De temperatuur in Boekarest is vandaag naar 35 graden gestegen. Boekarest is de hoofdstad van Roemenië en is de zesde grootste stad van de Europese Unie. Na wat rust ben ik naar het Palace of Parlement gegaan. De start voor dit enorme gebouw, het tweede grootste gebouw ter wereld na het Pentagon in Washington D.C., is begonnen in 1984 onder leiding van de communistische leider Ceauşescu. Het was zijn paradepaardje en hij heeft voor de bouw hele wijken in de omgeving moeten laten slopen en ergens anders moeten onder brengen. Naast het Palace of Parlement heeft hij ook de langste boulevard van Europa laten bouwen en een park. Helaas voor Ceauşescu heeft hij de oplevering van het gebouw nooit meegekregen nadat hij en zijn vrouw gedood werden in 1989. Na de Revolutie wilden ze het gebouw eerst niet afmaken, vanwege het communistische gevoel bij het gebouw, maar de kosten voor het slopen waren hoger dan de kosten die al in het project waren gestoken. Ik heb een rondleiding van twee uur gedaan door het gebouw en het is immens. We zijn door 5% van het gebouw geweest met onder andere de kelder en op het terras van het gebouw. Op een hoogte van 78 meter boven de straat was het uitzicht over Boekarest erg mooi.
In de avond besloot ik wederom een Free Tour te gaan doen. De Free Tour begon op de aangelegde boulevard en bracht ons in de Old Town van Boekarest. In de Old Town heb ik ook mijn eerste karavanserai gezien van mijn trip. Een karavanserai is een bekend fenomeen uit de tijd van de zijderoute en ik zou er zeker meerdere gaan bezoeken tijdens mij reis. Een karavanserai is een soort van overnachtingsplaats voor de handelaren. Het zorgde voor een veilige plek om te slapen, voor hun spullen en voor de dieren. De eerste karavanserai die ik tijdens mijn reis zie in Boekarest is niet een hele oude, maar voor Europese begrippen was deze karavanserai uit het begin van de 19e eeuw een nieuw fenomeen. In de oude stad zijn verder nog veel oude kerken te vinden, maar de verhalen die verteld werden tijdens de Free Tour waren het interessants. Zo vertelde de rondleidster, naast het verhaal over Ceauşescu, ook het verhaal over Dracula of eigenlijk over Vlad the impaler (spietser). Het verhaal van Dracula, de vampiers en het drinken van bloed is echter pas beroemd geworden na het boek van Bram Stoker en grotendeels verzonnen. Vlad was de vorst van een regio wat nu bij Roemenië behoort en hij vocht tegen het Ottomaanse Rijk. De naam Dracula komt bij zijn vader vandaan. Vertaald betekent drac draak, de bijnaam van zijn vader, en daarom werd de bijnaam voor Vlad automatisch dracula. Waarschijnlijk heeft Bram Stoker zijn persoon Dracula in het boek gebaseerd op Vlad. Vlad wordt ‘the impaler’ genoemd, omdat hij een streng beleid had. Elk persoon die iets strafbaars deed werd aan een stok gespietst. Hij werd door je lichaam gedrukt zonder de belangrijke organen te raken en dan kon je ongeveer 40 uur overleven waarna je alsnog dood zou gaan!
Verder was Boekarest een plek om uit te rusten. Het was rustig in het hostel en dat was helemaal niet verkeerd vanwege de rust die ik soms ook wel een beetje nodig heb!

Vandaag maar even twee verslagen, want anders wordt het stuk veel te lang!