Xi'an: het Terracotta Leger en de Muslim Qarter

Ruim een uur van tevoren ben ik met de taxi richting Beijing West Railway Station gegaan met de taxi. De man van het hostel had gezegd dat ik toch gauw een uur van tevoren weg moest gaan omdat je de tijd wel nodig hebt. Dat bleek uiteindelijk ook... Het kostte mij 25 minuten om met de taxi bij het treinstation te komen (30 yuan = € 3,80), maar aangekomen bij het treinstation was het een hele opgave om de trein zelf te vinden! Het was ondertussen kwart voor 4 en ik had nog maar een kwartier. Na het gevraagd te hebben aan een paar mensen, waar weaan beide kanten niet snapte wat de bedoeling was, vond ik eindelijk iemand die een beetje Engels sprak en die mij naar de ingang heef gebracht... Uiteindelijk zat ik om 15.56 uur, bezweet en al op mijn plaats. Daar waar ik dacht een beetje te kunnen uitrusten in de trein, bleek dit niet het geval. De trein zat vol met Chinezen, die ook zomervakantie hebben, met kinderen...
Deze trein, de hogesnelheidstrein, zou mij in zes uur naar Xi'an brengen, een afstand van 1216 kilometer. Deze trein ging dus ook heel wat sneller dan de trein die ik tot nu toe genomen heb. De hoogst gemeten snelheid die ik gezien heb is 298 kilometer per uur! Tegen 22.00 uur kwam ik aan op het station van Xi'an, alleen bleek het het station te zijn wat het verst van de binnenstad afligt. Gelukkig had ik een omschrijving hoe ik bij het hostel moest komen en was het uiteindelijk vrij makkelijk vanwege de metro. Het blijft toch altijd een beetje tricky als je in een stad aankomt, de stad niet kent, je al je spullen bij je hebt en je op zoek ben naar je hostel.
Xi'an is een stad in het binnenland van China die vanwege een aantal redenen bekend. Veruit het belangrijkste, maar ook voor vele mensen onbekend, is dat Xi'an ongeveer 1000 jaar de hoofdstad is geweest van China. 13 leiders kozen voor Xi'an als hoofdstad... Lang voordat het bekende Beijing gekozen werd als hoofdstad. Xi'an was de hoofdstad van het oude China, maar ook het begin- en eindpunt van de bekende zijderoute. Door de zijderoute is Xi'an een mengelmoes van verschillende culturen, wat ook terug te zien is in het islamitische gedeelte van de stad. Overigens is Xi'an niet zo druk als Beijing. Er wonen hier maar ongeveer 6,5 miljoen inwoners...
Aangekomen in mijn hostel, waren de Engelse dames die ik ontmoet had in Beijing al op mij aan het wachten.
Deze twee dames, Roslyn en Lauren, zijn ook allebei docent, maar als het om alcohol gaat ook een stereotype Engelse. We zaten heerlijk gezellig aan de borrel, en aangezien de shots hier niet zo duur zijn, 12 shooters voor ongeveer 12 euro, zijn we een spelletje max gaan spelen! Een hele gezellige avond, maar weer erg laat! We zouden de dag erna met ze drieën naar het Terracotta Leger gaan...

De dag erna was het opstaan voor ons drieën, maar vooral voor de 'ervaren' Engelse dames erg zwaar. Uiteindelijk stapte we rond 11 uur het hostel uit om zelfstandig naar het Terracotta leger te gaan. Als je zelfstandig heen gaat in plaats van een tour scheelt dit je geld, kan je zelf weten hoe laat je er heen kan gaan en hoe lang je er kan blijven... Al met al een heleboel voordelen.
We moesten eerst vanaf ons hostel richting het busstation met bus 603 om vanaf daar de bus naar het Terracotta Leger te gaan. Het is een gekkenhuis, maar als je wee welke bus je moet nemen is het erg makkelijk. We kwamen aan en konden direct in een van de groene bussen stappen die ons in een uur bij het Terracotta Leger bracht. Daar aangekomen hebben we eerst ontbeten, noodles, om daarna 15 minuten te lopen richting de ingang. Her aankomen bleek je al bij het parkeerplaats tickets te moeten hebben gekocht. Gezien de hitte hadden we geen zin om weer heen en weer te lopen. Gelukkig was daar onze redding, want er stond heel toevallig een vrouw met een heleboel tickets... Alleen wilde ze er wel iets meer voor hebben uiteraard!
Het Terracotta Leger is in 1974 ontdekt door een boer die op zijn land aan het graven was voor een waterput. Bij toeval stuitte hij op resten van het Terracotta Leger. Het Terracotta Leger is aangelegd door een van de eerste leiders van de Qin dynastie die zijn eigen tombe, die verderop ligt, wilde beschermen met dit leger.
In de tijd tussen 1974 en nu is dit leger verder opgegraven en zijn er een heleboel resten terug gevonden. Zowel heel als kapot, waarbij sommige resten gerestaureerd zijn. Tegenwoordig is het Terracotta Leger een van de grootste toeristische attracties in China en een van de grootste archeologische opgravingen ter wereld. Als we het hebben over een toeristische attractie in China dan bedoel ik hier niet mee dat er voornamelijk Westerse toeristen zijn die hier heen gaan. Het overgrote gedeelte van de toeristen, waar je ook heen gaat in China bestaat uit Chinezen zelf. Op zich ook niet raar natuurlijk, gezien de omvang en het inwonersaantal (bijna 1,4 miljard inwoners!) van het land.
Vanwege de toeristen is er om de drie verschillende opgravingen en legers drie grote hallen gebouwd. Deze historische beelden worden dus omringd door enorme moderne hallen. In combinatie met de vele mensen is dit wel heel jammer, maar wel begrijpelijk. Dit alles neemt natuurlijk niet de schoonheid weg van het Terracotta Leger. In pit 3, de kleinste van de drie, staan ongeveer 1500 soldaten en paarden. Opvallend detail is dat niemand van de soldaten hetzelfde gezicht heeft. Het is het best om van klein naar groot te gaan, dus hebben we pit 1 bewaard voor het eind. En dat was het ook waard! Er staan in pit 1, de grootste hal, ongeveer 6000 soldaten en paarden en het is heel bijzonder om dit fenomeen te zien.
Het grote nadeel tot nu toe in China is echter het weer. Het is hier zo warm, ook in de hallen bij het Terracotta Leger is het niet heel lang uit te houden en leef je echt van airco naar airco. In Shanghai is het zelfs zo erg dat er sprake is van een hittegolf. Dit houdt in dat het ondertussen al 22 dagen meer dan 39 graden is... Het is in 80 jaar tijd nog nooit zo warm geweest. Dit is echter in de rest van het land niet heel anders!
Na alles te hebben gezien zijn we terug gegaan per bus en zijn we even gaan rusten in het hostel. En bijkomen van het weer en van de avond ervoor. 's Avonds ben ik samen met de dames uit eten geweest en zijn we weer naar de bar geweest onder het hostel. Ook hier zijn weinig Westerse mensen te vinden. Het was al met al weer een gezellige avond.

Zaterdagochtend gingen Roslyn en Lauren weg dus was het tijd om weer afscheid te nemen. Nadat ik eerst heerlijk heb uitgeslapen in mijn stapelbed, tickets en een hostel heb geboekt, ben ik rustig aan een beetje wat gaan doen. Het was eigenlijk een van de eerste dagen dat ik alleen was en dat ik zelfstandig op pad ging. Ook wel eens lekker om dat te doen. Zoals ik al geschreven heb is Xi'an een belangrijke stad geweest in het oude China. Er is een binnenstad met een oude stadsmuur er omheen. Je zou zeggen, en dat is ook wat ik dacht, dat binnen deze muren zich een oude stad zou bevinden. Dit is echter niet het geval, want Chinezen geven minder om deze dingen dan wij in Europa doen. Het is dan ook vooral de cultuur, die heel erg verschillend is met die van ons, die je echt leert kennen als je in de grote steden bent.
Het enige stukje historie wat nog steeds staat, en wat ook gerestaureerd is, is de stadsmuur.
De stadsmuur is in totaal 14 kilometer lang en heeft vier ingangen. Ik ben begonnen bij de zuid ingang moet mijn hostel hier naast staat. Een goede manier om de muur te zien, is om de muur per fiets te verkennen. Zo gezegd zo gedaan. Ik ben op de fiets gesprongen en ben uiteindelijk de hele muur afgefietst. 14 kilometer in anderhalf uur, met de nodige aircostops onderweg en een bezweet lichaam kwam ik terug bij de zuid ingang. Absoluut verbaasd dat ik de hele muur had afgefietst ben ik voldaan naar het hostel terug gegaan.
Onderweg, toen ik aan twee Chinese jongens van 15 jaar vroeg om een foto te maken van mij, kwam ik met hun in gesprek. Ze wilde graag Engels praten met mij, alleen zijn ze nogal verlegen om Engels te praten. Ze kunnen het wel en ze krijgen ook veel Engelse les op school. De ene jongen nam ook het initiatief terwijl de andere jongens niks durfde te zeggen.
Na te hebben gefietst ben ik weer relaxt op mijn bed gaan liggen. Mijn dorm was ondertussen gevuld met alleen maar Chinese reizigers die het ook wel interessant vonden om met mij te praten. Zo kwam ik in gesprek met een meisje uit Shanghai, die goed Engels sprak en waarmee ik af heb gesproken om met haar en nog een paar iets te drinken 's avonds.
Na even gerelaxt te hebben ben ik lopend op weg gegaan richting de Muslim Qarter. Dit gebied waarin de moslims leven, is een van de interessantste gebieden om te bezoeken in de avond. Ik ben eerst naar de Grote Moskee gegaan. De moslims schijnen hier al vanaf halverwege de 8e eeuw te zijn en hebben de islam verweven met de Chinese cultuur. Dit was ook goed terug te zien bij de moskee. Ook hier verwachte ik weer een gebouw, maar ook hier was sprake van een complex. In eerste instantie denk je als je binnenkomt dat het weinig verschilt van de tempelcomplexen van het boeddhisme waarin ik geweest ben. Als je echter meer doorloopt is er duidelijk sprake van een moskee. De minaret staat midden in het complex en aan het eind van het complex is de bidruimte te vinden, waar ik ook de eerste Arabische teksten vond. Ook hier is het interessant om te zien hoe de Chinese cultuur zijn invloed op de moslims heeft gehad in China. Heel anders vergeleken met de moskee's die ik bezocht heb in Marokko, Maleisië en Brunei.
Hierna terug gelopen naar de drukke straat, waar allemaal eten wordt aangeboden. Ik waande mij net in de medina van Marrakech. Kleine straatjes met overal spullen die aangeboden worden. Tussendoor heb ik nog even mijn voeten schoon laten eten door een paar visjes. Na wat stokjes te hebben gegeten, mijn mond stond weer in de fik, ben ik de Bell Tower opgegaan. Doordat het ondertussen donker was geworden en de toren mooi verlicht is kan je er mooie foto's van maken, maar ook als je er op staat. Zo gezegd zo gedaan! De Bell Tower is een oud Chinees gebouw die terug te vinden is in elke stad. Vroeger werden de mensen gewaarschuwd dat de stadspoorten dicht gingen en dat de in de ochtend weer open gingen.
Terug in het hostel ben ik nog wat met de Chinezen gaan drinken, heb ik nog meer van hun cultuur leren kennen en ging ik rond 2 uur naar bed. Te laat gezien het feit dat ik er om half 5 uit moest en de taxi mij om 5 uur kwam ophalen om naar het vliegveld te brengen...

5 uur precies stond ik beneden en ben ik met de taxi naar het vliegveld gegaan. Een klein uurtje later was ik er, heb ik ingecheckt en om half 8 vloog ik in vijf kwartier naar Chengdu met China Eastern Airlines. Aangekomen besloot ik eigenwijs te zijn om met het openbaar vervoer richting mijn hostel te gaan. De omschrijving om er te komen was niet heel duidelijk... Dat bleek uiteindelijk ook want nadat ik eerst een uur met mijn tassen op mijn schoot in een volle bus had gezeten. Hier s moest ik een andere bux zoeken en toen kon ik het niet meer vinden... Chengdu is toch groter dan ik had gedacht. Hoewel deze stad niet zo groot is en maar 4,1 miljoen inwoners heeft! Op een soort tuktuk heeft een oude man mij uiteindelijk bij mijn hostel afgezet. Moe heb ik mijn bed opgezocht... Even bijkomen vandaag!