Nîhâo Beijing, China!

Zondag was mijn eerste dag in Beijing en ondanks dat ik maar heel weinig heb gezien, waren de eerste indrukken al enorm. Ik had met Lotte en Peerke afgesproken om iets te gaan eten en drinken. Zij zitten werkelijk waar, in een hotel bij mij om de hoek. Wat een ongelooflijk toeval, dat je in zo'n grote stad, zo dicht bij elkaar een slaapplaats heb geboekt.
Als je in Beijing bent is er een ding wat je echt gegeten moet hebben: Pekingeend! Dit gerecht, vernoemd naar de oude naam van de stad, is enorm populair in de stad en wordt overal aangeboden. Er is een groot bekend restaurant die Pekingeend serveert en laat ook dat restaurant nou toevallig bij ons om de hoek zijn... Helaas was het hier zo druk dat wij hier helaas niet konden eten. Wel werden we geholpen door een aardige vrouw, die wel een ander restaurant wist waar ook Pekingeend geserveerd werd. Wij zijn naar dat restaurant gegaan en hebben het eten besteld, alleen kwamen we er later achter dat de prijs wel heel erg hoog was. En dat de 'aardige' mevrouw voor dit restaurant bleek te werken...
Al met al was de Pekingeend heerlijk. Je kreeg er verse groenten bij en een soort pannenkoekje waarbij je alles bij elkaar moest doen om op te eten. Ook werd de eend bij de tafel gesneden wat erg leuk was! Iets wat ik niet meer gewend ben om te doen en waar ik eigenlijk helemaal niet meer aan gedacht had is dat je in China bijna alleen maar met stokjes kan eten. Je krijgt niet eens bestek en in 9 van de 10 keer is er ook geen bestek. Gelukkig zijn mijn skills met het eten met stokjes redelijk goed, door mijn eerdere reizen door Azië!
Na het eten zijn we richting mijn hostel gegaan die een eigen bar/restaurant voor het hostel heeft die erg gezellig en vol met andere toeristen is. Na een tijdje met ze drieën gezeten te hebben waren er een aantal dronken Russen (verrassend!) in de bar te zitten die een praatje en een borrel met ons wilde drinken. Erg gezellig en op die manier kwamen we ook in contact met een Nederlandse jongen en zijn Griekse vriendin die hier voor 6 maanden hum scriptie aan het schrijven zijn. Nadat Lotte en Peerke naar hun hotel waren gegaan heb ik nog een paar drankjes gedaan met hun en een Pool en nog een andere Nederlander. Zoals al eerder gezegd kan je helaas niet om de Nederlanders heen... Ondanks dat we zo'n klein land zijn, zijn de Nederlanders overal op de wereld te vinden! Al met al een zeer gezellige en geslaagde eerste avond/nacht in Beijing.

Maandag was het eerst een kwestie van uitslapen. Na wakker te zijn geworden bleek de mooie heldere lucht van de dag ervoor verdwenen. Op het moment dat ik wakker werd regende het zelfs even. Op zo'n moment denk je dat dit heerlijk is en dat het daarom iets afkoelt, maar dat is jammer genoeg niet het geval. Het was buiten nog benauwder dan de dag ervoor en ook de gebruikelijke smog van Beijing was aanwezig. Na het ontbijt had ik wederom met Peerke en Lotte afgesproken. Het was van beide kanten goed bevallen om met elkaar dingen te doen, dus besloten we om samen de stad te verkennen en dan vooral het Tiān 'ānmén plein, het centrale plein in Beijing en de Verboden Stad. Mijn hostel is dichtbij dus na het ontbijt zijn we lopend die kant opgelopen. Het plein is immens, maar dat vinden ook alle andere mensen die het plein komen bezoeken. Bij het begin van het plein is het mausoleum van Mao, de communistische leider van China die in 1976 is overleden. Het plein kan verder gezien worden als toegangspoort richting de Verboden Stad. Het Tiān 'ānmén plein is een plein met veel in Sovjet stijl gebouwde gebouwen erom heen, maar ook met enorme grote tv schermen die de technologische ontwikkeling van China toont. Hierna zijn we in de hitte richting de Verboden Stad gelopen.
De Verboden Stad is een ommuurde stad in Beijing die de oudste gebouwen van Beijing bevat. Het grootste paleiscomplex in de wereld is ongeveer 500 jaar geleden gebouwd. De Qing dynastie heeft vanuit de Verboden Stad China bestuurt. De Verboden Stad was niet toegankelijk voor de gewone burger, maar hedendaags is het een van de grootste trekpleister van China. De Verboden Stad was mooi om te zien en vooral erg groot. Gezien de hitte hebben we tussendoor een stop gemaakt in een airco ruimte om onze tour weer te hervatten. De gebouwen zijn echt in Chinese stijl gebouwd met oog voor detail, gezien de vele versieringen zoals drakenkoppen en de vele dieren die de gebouwen versieren. In de Verboden Stad is het ook erg druk en dit niet alleen met Westerse toeristen, maar ook veel Chinese toeristen. Het grappige is dat de Chinezen constant met mij op de foto willen of dat ze stiekem foto's van je aan het maken zijn. Westerse mensen zijn voor hun heel anders en als ze de foto thuis kunnen laten zien geeft dit een soort status, omdat hun met een blanke westerling op de foto zijn geweest.
Na de Verboden Stad zijn we wat gaan eten en hierna richting een shopping mall en een shopping street geweest. Dit waren voornamelijk de wat duurdere tenten, waardoor de prijs hetzelfde is als in Nederland. In een van de zijstraten van de winkelstraat was de Snackstreet. Hier werden allerlei snacks aangeboden... Als je aan snacks denkt, denk je al gauw aan een frikadel en een kroket, maar hier in China bestonden de snacks uit gefrituurde schorpioenen, zeesterren en zeepaardjes. De gefrituurde beesten gingen ons toch net even te ver!
Na afloop, moe en voldaan van de dag hebben we de metro terug gepakt richting het hostel. In de metro is de technologische ontwikkeling van China ook te zien. Op de muur van de metro tunnel worden namelijk beelden geprojecteerd die dezelfde snelheid hebben als de metro zelf waardoor je dus naar een tv scherm aan het kijken ben op het raam. Heel raar, maar ook wel weer fascinerend.
Terug gekomen in het hostel ben ik een trainticket gaan boeken voor Xian. Ik ga donderdagmiddag met de hogesnelheidstrein in 6 uur maar Xian toe. Verder heb ik samen met Peerke en Lotte een tour geboekt naar de Chinese Muur! Zes uur 's morgens vertrekken de volgende dag!
De afgelopen dagen heb ik nog contact gehad met Thomas en Jorn die ik eerder op mijn reis tegen ben gekomen en die ook in Beijing waren. De heren kwamen even gezellig langs en het was de laatste mogelijkheid gezien het feit dat hun de dag erna naar Shanghai zouden gaan. Het werd een gezellig avondje met wederom een waterpijp en nog gezelschap van een Zweed. Toch te laat, gezien het aantal uurtjes slaap ben ik op een gegeven moment naar bed gegaan.

Een paar uur later stond ik rond half 6 op om mijn spullen te gaan inpakken. Ik had namelijk mijn hostel voor twee nachten geboekt en er niet meer over nagedacht om dit te verlengen. Helaas zat het voor die dag al vol dus ben ik gisteravond naar een ander hostel gegaan, om te vragen of die een bed hadden en dat was gelukkig het geval. Stipt 6 uur stond ik beneden en Lotte en Peerke waren er ook al. Nog een aantal anderen van het hostel gingen dezelfde tour doen naar de Grote Chinese Muur. Gezien het vroege tijdstip van de tour zat er ook ontbijt bij inbegrepen. Nou ja, ontbijt? We kregen een ontbijtburger van de MacDonalds en een kopje koffie. Gelukkig had ik nog een aantal koekjes meegenomen om onderweg op te eten.
We hadden ervoor gekozen om naar Jīnshānlîng te gaan. Dit gedeelte van de Muur is 130 kilometer van Beijing vandaan, maar ook de tour waar je het meest kan hiken en waar het een heel stuk rustiger schijnt te zijn vergeleken met de gedeeltes van de Muur die dichterbij Beijing liggen. Het was ongeveer 3 tot 4 uur rijden naar Jīnshānlîng dus genoeg tijd om de slaap die ik nog nodig had in te halen. In al mijn eerdere reizen kon ik nooit echt goed slapen in een bus of auto, maar tijdens deze reis gaat het met gemak. Ik val heerlijk snel in slaap en dat heb ik soms ook nodig!
De Chinese Muur is voor het eerst gebouwd in de 2e eeuw voor Christus door de Qin dynastie om verschillende nomadenstammen uit China te weren. De 'echte' Muur van stenen zoals we hem nu kennen is echter verder gebouwd door de Ming dynastie in de 13e eeuw. De reden van de nieuwbouw van de Muur was het tegenhouden van de grote Mongoolse held, Genghis Khan. De Muur die een totale omvang heeft van 6700 kilometer is echter niet, zoals ik zelf dacht, een muur die aan een stuk doorloopt. Daar waar de natuur de vijand zelf al tegen zou houden, was de Muur niet nodig. Het systeem wat de Chinezen gebruikte om Beijing te waarschuwen dat de vijand eraan kwam, was door middel van rooksignalen. De wachttorens stuurde dit dan telkens door naar de andere wachttorens, wat er uiteindelijk voor zorgde dat de koning binnen 7 uur het bericht in de Verboden Stad kreeg en hij zijn leger kon sturen.
Aangekomen bij de Muur waren er twee mogelijkheden: of de berg per voet beklimmen om op de Muur te komen of de kabelbaan pakken om op de op ongeveer 1200 meter gelegen Muur te kunnen wandelen. Je raad het al, wij kozen er uiteraard voor om dit per voet af te leggen. Dit vooral vanwege de volgende citaat van Mao: "Diegene die de Muur niet beklommen heeft is geen echte man". Daar waar de tourguide aangaf dat het zeker 40 minuten duurde om boven te komen, waren wij uiteindelijk in 15 minuten bij de Muur. Het gevolg was wel een nat shirt, gezien de hoge temperatuur hier in China. We hebben een heel stuk gelopen op de Muur. De Muur beklimmen gaat met de nodige pieken en dalen, gezien het feit dat het op de bergen ligt. Het was een ervaring op zich om over deze wereldberoemde Muur te kunnen lopen. Na bijna twee uur te hebben gelopen, we hadden drie uur om te hiken, besloten we via een andere route terug naar beneden te lopen. De tourguide had gezegd dat deze route niet geheel open was vanwege de aanleg van het nieuwe pad, maar de weg naar beneden bleek zeer goed te doen. Al met al een hele goede ervaring en een goede zet om dit te doen, jezelf te pijnigen door zoveel te hiken in deze temperatuur en met deze stijle stukken! Beneden gekomen gingen we heerlijk lunchen en kwam er een stel andere Nederlanders bij ons zitten. De jongen kwam mij al bekend voor en na wat praten over en weer bleek hij uit Waarland te komen, nu in Amsterdam te wonen en heb ik met hem op school gezeten! Wat een toeval om ergens in China iemand tegen te komen die je kent...
Na het eten zijn we weer in de bus gegaan voor de terugweg naar Beijing. Na even gedoucht te hebben om het zweet eraf te halen, zijn we ergens op straat gaan eten. Ik had geen idee wat ik had besteld, maar na twee happen (en kokhalzen) was het niet te eten. Ik denk dat het orgaanvlees was, maar van welk dier weet ik niet... ;) Gelukkig was ernaast nog een tentje waar het eten wel goed te doen was. Van alles op verschillende stokjes wat je zelf kon kiezen, wat daarna in een stoompan gaat. Hierna wordt het een soort soepje, met daarin een pittig sausje. Het was goed te eten, alleen brandde mijn mond volledig weg...
Na het eten ben ik met Lotte en Peerke gaan poolen in hun hotel en daar ben ik rond half 12 vertrokken. Ik moest echter op de terugweg schuilen aangezien het met bakken uit de lucht kwam. Als het hier regent in Beijing dan regent het ook echt. De straat staat binnen de kortste keren blank... Een klein biertje in de bar van 365 hostel bleek een iets langer biertje te worden toen ik een aantal mensen tegen kwam. Per toeval kwam ik ook in gesprek met twee Engelse dames die naar hetzelfde hostel als ik gaan in Xian. Misschien dat ik van het weekend met hun naar het Terracotta Leger ga... Het was weer gezellig, alleen betekende het wel dat mijn plan voor de dag erna iets zou veranderen. Het bezoek aan het mausoleum van Mao werd nu een dag uitgesteld!

Woensdag lekker uitgeslapen, hierna geontbijt met fried Rice (wat hier heel normaal is!) en daarna ben ik weer gezellig met Peerke en Lotte op pad gegaan. We hadden dit keer gezelschap gekregen van iemand uit Australië die net aangekomen was, maar het leuk vond om met ons mee te gaan. We wilden naar het Zomerpaleis gaan, maar gezien de drukte die daar vast en zeker zou zijn, in combinatie met het warme weer, besloten we naar de Lama Tempel en de Confucius Tempel te gaan. Daar waar ik dacht dat de tempels uit een tempel zou bestaan, bleken het meerdere tempels te zijn in een tempelcomplex. Bij de Lama Tempel, waar de gewone Chinese gelovigen ook gewoon aan het bidden waren naar Boeddha, was er een enorm groot Boeddha beeld van 18 meter hoog. Enorm indrukwekkend! De Confucius Tempel, de een na grootste van de leer van Confucius, was interessant om te bezoeken. Vooral het museum wat in een van de tempels gevestigd was, was interessant om meer te weten over de leer van Confucius, die voor ons in Nederland toch minder bekend is.
Na het bezoek aan de tempels zijn we gaan shoppen en heb ik voor een goede prijs nieuwe All Stars schoenen gekocht. In de avond weer terug richting het hostel, voor mijn laatste avond met Lotte en Peerke. Na eerst met ze drieën gezeten te hebben kwamen de andere mensen die ik ontmoet heb in het hostel erbij zitten. Jaap met zijn Griekse vriendin Maria, Tristan (een iet wat gekke Nederlander), Fabio uit Brazilië, Afonso uit Portugal en nog twee gasten uit Israël en Mexico. Het werd een gezellige laatste avond in 365 bar in Beijing!

Donderdag de laatste dag in Beijing. Ik ben er vroeg uitgegaan om op tijd te zijn om het mausoleum van Mao te bezoeken. Ik had gehoord dat de rijen erg lang zijn en dat het soms wel twee uur duurt voordat je eindelijk binnen ben... Ik was in de rij volledig omringd door Chinezen. Maar de rij viel mee. Uiteindelijk heb ik er een halfuur over gedaan, vanaf het moment dat ik in de rij ging staan totdat ik het mausoleum uit liep. Na de uitvoerige controle kon je in het laatste gedeelte van de rij voordat je naar binnen gaat bloemen kopen als eer aan de overleden communistische leider. De Chinezen om mij heen deden dit ook maar heel graag. Heel bijzonder om te zien dat in de (ex-)communistische landen waar ik ben geweest de belangrijkste leider uit de communistische tijd opgebaard ligt in een mausoleum. Dat het volk hier nog steeds heen gaat om een laatste eer aan de leider te brengen, en dat hij hier waarschijnlijk nog heel lang gaat liggen... Ik ben nu al benieuwd wat ze gaan doen, op het moment dat Fidel Castro overlijdt in Cuba. Het was een beetje lopende band werk vond ik op het moment dat je het mausoleum binnen kwam. Ik denk zelf dat ik Mao, die de vlag van China om zich heen had liggen, twintig seconden heb zien liggen. Maar al met al is en blijft het toch bijzonder om deze belangrijke man in China te hebben gezien.
Aangezien ik vroeg op was ben ik een beetje langs de winkeltjes gegaan en daarna lekker een beetje niks gedaan, gedoucht en mijn tas weer opnieuw ingepakt. Nadat ik uitgecheckt ben, ben ik nog wat wezen eten met Lotte en Peerke. Net afscheid van ze genomen na anderhalve week samen met ze te hebben gereisd.
Maar het wordt weer tijd om verder te gaan voor mijn reis door China heen. Ik pak zo om 4 uur de hogesnelheidstrein die mij in 6 uur in Xian brengt. Ik heb twee volle dagen om de dingen in Xian te zien en op zondagochtend vlieg ik, voor het eerst deze reis na meer dan 7500 kilometer afgelegd te hebben met de trein, naar Chengdu toe. Dit scheelt mij 15 uur reizen, aangezien de trein er 16.5 uur over doet en ik nu maar 1,5 uur hoef te vliegen...