Sanya: eindelijk strand...

Dinsdagochtend verliet ik vrij vroeg Kunming, de stad waar ik inderdaad niets van gezien heb, behalve het hostel waar ik verbleef. Ik kwam 's avonds nog wel de Indonesiër tegen die ik ontmoet had in de Tiger Leaping Gorge. Ik nam de taxi naar de airportbus die mij uiteindelijk naar het vliegveld van Kunming bracht. Op het vliegveld ging alles goed dit keer en om 10.30 uur vertrok het vliegtuig van Hâinán airlines richting Hâikôu. Anderhalf uur later kwam ik aan en na mijn bagage gehaald te hebben ben ik richting de trein gelopen die mij naar Sānyà zou brengen. Sanya ligt in het zuiden van het eiland Hâinán, ter hoogte van Vietnam, met een aantal tropische stranden. Dé reden van mijn bezoek aan dit eiland!
In 2 uur tijd bracht de hogesnelheidstrein van Hâinán, met een snelheid van 200 kilometer, mij bij het treinstation van Sānyà. Hierna heb ik een taxi genomen naar mijn hostel. Dit keer geen kamer met alleen maar Chinezen, maar juist een kamer met alleen maar westerse mensen. Na even uitgerust te hebben, heb ik toch maar besloten om het laatste stuk richting Hongkong per vliegtuig af te leggen. Ik vlieg van Haikou richting Shēnzhèn, een Chinese stad bij de grens met Hongkong met 14 miljoen inwoners.
Hierna ben ik uiteraard richting het strand gegaan, het Dàdōnghâi beach, het grote strand waar de meeste toeristen komen. Opvallend hier is dat de borden van de restaurants naast het Chinees ook in het Russisch staan. Afgaand op deze borden komen er hier in de grote hotels die aan het strand staan, dus een heleboel Russen. En niet de Russen die ik in mijn reis in Rusland ben tegengekomen... Als je ooit een keer in een All-inclusive hotel in Turkije geweest ben weet je hoe dat gaat met dit soort Russen! Ik heb heerlijk op het strand gezeten, wat gegeten, vis barbecue en daarna terug gegaan naar mijn hostel. Hier heb ik samen met mijn kamergenoten, een Duitse, Lisa, twee Fransen, Pierre Croissant en Valentijn en een Australiër Locky wat gedronken. Ook was er nog een Nederlands stel uit Den Haag, Meike en Daan. We hebben in de warmte buiten 's avonds lekker wat gedronken en gekletst en op het eind van de avond/nacht had Daan een geniaal idee om te gaan zwemmen in het zwembad bij hun hotel... Zo gezegd zo gedaan, dus hebben we midden in de nacht gezwommen, wat erg verfrissend en gezellig was.

Woensdag was het wakker worden wat zwaarder. Maar wel heerlijk om eindelijk weer eens uit te slapen, zonder een wekker te hoeven zetten. Het weer op Hâinán was niet optimaal, dat wil zeggen dat het bewolkt was, het heel af en toe kort regende en het waaide. De temperatuur was echter nog steeds rond de 33 graden. In augustus is het echter tyfoonseizoen in Azië. Dat betekent dat er zo af en toe een tyfoon langs kan komen. Meestal beginnen deze in de Filipijnen, zoals ik vorig jaar gemerkt heb. Daarna gaan ze richting China, Hongkong, maar helaas betekent dat, dat ook Hâinán aangedaan wordt. En laat dat nou precies op het moment dat ik op het eiland langs kom, het geval zijn. Tyfoon Utor kwam langs op de dag dat ik aankwam en op woensdag was de hoofdstad van het eiland Haikou aan de beurt. Dat betekent dat er geen treinen rijden enzo. Gelukkig was het weer verder wel te doen en ben ik met mijn kamergenoten richting het strand gegaan. Het werd een heerlijk rustig dagje op het strand, waar wij als echte mannen, Nederlanders en Fransen, een dijk hebben gebouwd om onze plaats te beschermen tegen het water! Het was erg grappig... We waren naar het drukke strand gegaan, Dàdōnghâi beach. Zoals gezegd zijn hier veel Chinezen en ik denk dat we wel 20x op de foto zijn gegaan!
's Avonds zijn we gaan eten bij de Dolphins Bar, een westerse bar met hamburgers! Ook wel eens lekker in plaats van altijd rijst eten met stokjes. We hebben hier nog gepoult, en zijn hierna terug gegaan richting het hostel en hebben hier nog gezeten. Het werd niet laat voor mij gezien het feit dat ik mij niet heel lekker voelde... Waarschijnlijk ergens iets verkeerds gegeten!

Donderdag, mijn tweede en laatste echte dag in Sanya, ging het iets beter. De tyfoon Utor was inmiddels richting Hongkong gegaan, ook geen goed teken voor mij gezien het feit dat ik die richting op moet. Al het openbaar vervoer is daar gestremd en scholen en winkels zijn gesloten. Meike en Daan gingen richting Haikou om te vliegen, maar konden niet met de trein die kant op vanuit Sānyà, omdat die nog steeds niet reed. Ik ging met de anderen dit keer naar een ander, rustig strand. Het ideale strand, met palmbomen en alles erop en eraan... We hebben zelf nog met een aantal Chinezen een wedstrijd gevoetbald op het strand. Europa tegen China, en net zoals de verhoudingen in het echte voetbal, was Europa China de baas. Hier hebben we heerlijk de hele dag gelegen op het strand en in het water. Het weer was ook opgeknapt en de zon ziet zich ook heel vaak zien. Maar ondanks dat het de dag ervoor niet heel zonnig was, voelde mijn schouders erg verbrand aan. Aangezien wij bij dit kleine strand dichtbij het luxe intercontinental hotel zitten, is er ook een luxe restaurant bij. Pierre en ik gingen er heen, de naam was de Beerfactory, waar ze ook nog hun eigen bier maken, en we hoorde van de chef dat er 's avonds onbeperkt barbecue was, met 2 uur onbeperkt bier drinken voor 120 yuan... We zijn terug gegaan naar het hostel, hebben ons gedoucht en zijn hier uiteraard gaan eten. We hebben hier de hele avond gezeten, goed gegeten en gedronken. Het zelfgemaakte bier, wat eigenlijk 59 yuan per glas kostte, smaakte zeer goed! Terug in het hostel nog wat gedronken en gezwommen. Het werd laat, ik moest er weer vroeg uit gezien her feit dat mijn vliegtuig om 13.00 uur zou gaan vanuit haikou en ik de trein om 9 uur zou pakken daarheen.

Ik was op tijd wakker, was bijna klaar met het pakken van mijn tas, toen ik een mailtje binnen kreeg dat mijn vliegtuig een aantal uur vertraging heeft vanwege de tyfoon. Dit zou betekenen dat ik een aantal uur op het vliegveld zou moeten doorbrengen... Ik had hier weinig zin in, en het weer was goed. Ik heb uiteindelijk besloten om mijn vlucht kosteloos te annuleren en ik heb een nieuw vliegticket geboekt. Dit keer vanaf Sanya richting Guangzhou, een stad die ligt op drie uur vanaf Hongkong met 12 miljoen inwoners. Dit betekent dus nog een dag extra op het strand en iets minder tijd in Hongkong. Ik vind dit op zich niet zo heel erg, want bij het zien van de prijzen van de hostels in Hongkong werd ik niet erg blij! Na eerst wat gedronken te hebben bij de Starbucks, zijn we weer richting het strand gegaan om heerlijk te liggen, te niksen en te zwemmen. Heerlijk om zo je vakantie te kunnen afronden!
Aangezien het Lisa haar verjaardag was zijn we wederom uit eten gegaan bij de Dolphins Bar. Een Zwitser uit ons hostel was er ook bij gekomen, net zoals twee vrienden van Locky, een Congolese Belg ( type Bruno Martins Indi!) en een Koreaan. De muziek was dit keer vele malen beter dan de vorige keer en het was ook drukker. Waarschijnlijk omdat het vrijdag was, maar het was erg gezellig. Het was uiteindelijk zelfs zo gezellig dat we even later met ze allen richting de barstreet van Sanya zijn gegaan en naar een nachtclub zijn geweest. Een nachtclub vol met Chinezen waarbij we wederom elke keer weer op de foto moesten, we moesten proosten en soms ook gratis drank kregen aangeboden. Aangezien wij buitenlanders zijn kregen wij een speciale behandeling en mochten wij gratis aan een tafel staan, waarvoor de Chinezen normaal gesproken 600 yuan (75 euro) voor moeten betalen! Het was ook apart om telkens door de Chinese dames mee getrokken te worden naar de dansvloer. Hoogstwaarschijnlijk zijn dit geen gewone bezoekers van deze club, maar mensen die in dienst zijn om de gast te 'vermaken'. Zelfs toen ik naar de wc ging begon opeens iemand mij te masseren en met warme doekjes in mijn nek te leggen... Nadat ik klaar was met plassen, moest ik echter wel opeens betalen!

De nacht werd uiteindelijk kort... Om kwart over 6 ging de wakker om richting het vliegveld te gaan en even voor 7 uur had ik een snorder te pakken aangezien ik geen taxi kon vinden op dit tijdstip. De snorder was echter zo sloom, kon het blijkbaar niet goed vinden terwijl het duidelijk op de borden stond, zelfs voor mij, dat ik bijna te laat aan kwam op het vliegveld. Nou moet ik uiteraard ook wel zeggen dat het zeer krap gepland was, zodat ik iets langer kon slapen, gezien de vertrektijd van 8.25 uur. Uiteindelijk toch op tijd stapte ik het vliegtuig in, die een halfuur later dan gepland richting Guangzhou zou vertrekken.
Vertraging met het vliegtuig en de rit met de metro in Guangzhou zorgde ervoor dat ik de trein richting Hongkong niet haalde. Ik had ook geen genoeg geld meer bij mij, aangezien ik niet meer Chinees geld bij mij wilde hebben, omdat ze in Hongkong met de Hongkong Dollar betalen. Bij het loket voor de treintickets naar Hongkong kon ik niet betalen met mijn creditcard en pinnen lukte niet bij de pinautomaat op het station. Dit bekende uiteindelijk dus dat ik bepakt en bezakt de stad in moest om te pinnen, wat uiteindelijk na een halfuur lukte. Wederom aangekomen bij het loket, het was ondertussen 1 uur, was de trein van half 4 vol en kon ik wel op de trein van 16.14 uur. In de tussenliggende tijd heb ik mijn backpack gelukkig ergens kunnen stallen en heb ik de tijd in de burger king en in de Starbucks doorgebracht! Naar buien toe gaan zat er verder niet in gezien de regen, nog steeds een gevolg van tyfoon Utor. Het is de hele dag de tyfoon die mij blijft achtervolgen, gezien het feit dat ik hoopte rond een uur of drie in Hongkong te zijn. Het vliegtuig had dus vertraging en de trein had ook bijna twee uur vertraging. Ik was in gesprek met een jongen die in Guangzhou woont en af en toe werkt in Hongkong en hij zij dat deze trein nog bijna nooit vertraging heeft gehad. Allemaal als gevolg van de tyfoon... Na door de grenscontrole van China en zijn gegaan, vertrok de luxe trein, er is veel meer ruime dan in het vliegtuig, Guangzhou op weg naar Knowloon, een gedeelte van Hongkong. De trein kwam na iets meer dan twee uur aan in Hongkong, snel door de grenscontrole en op naar de metro. De metro in Hongkong is relatief simpel, hoewel het tegenwoordig ook wel makkelijk gemaakt wordt met een app voor op je iPhone met de metrokaart erop. Aangekomen bij het hostel ziet het er allemaal erg netjes uit.... Mag ook wel voor deze prijs! Voor wat ik hier in Hongkong betaal voor één nacht, daar kan ik in China 6 nachten voor slapen!
Ik heb net even snel een paar stukjes sushi gegeten hier om de hoek en het wordt zo tijd om te slapen!