Siem Reap: Angkor Wat!

De vliegreis van Chiang Mai naar Bangkok ging zeer voorspoedig. Na iets meer dan een uurtje vliegen landde we op vliegveld Don Muang Airport. Dit is het tweede vliegveld van Bangkok, maar sinds de komst van onder anderen AirAsia wordt het vliegveld weer volop gebruikt. Ook wij zullen dit vliegveld dus nog wel vaker zien de aankomende tijd!
We zijn met de taxi naar de ons ondertussen bekende hotel Rambuttri Village Inn gegaan. We hadden Een heerlijk rustig dagje en we hebben lekker rondgelopen in de straatjes rond en op Kho San Road. We zijn ook nog even met de taxi naar MBK shopping mall gegaan. Dit enorm grote, en dan bedoelen we ook echt enorm grote shopping mall heeft bijna alles. Van echte officiële winkels van ook westerse merken, staan er ook allemaal stalletjes met bijvoorbeeld telefoon en computer benodigdheden, camera's, handgemaakte spullen en kleren. Een heuse foodcourt en op de bovenste verdieping een hele spelletjeshal met ook een bowlingbaan en een bioscoop! Na iets meer dan een uurtje hadden we nog niet alles gezien, maar zijn we weer terug gegaan richting Kho San Road.
Terwijl we in een zijstraat van Kho San Road liepen kwamen we toevallig een collega van Tim, Jacqueline met haar man, kinderen en vriendje van haar zoon. We wisten wel dat de in Thailand was, maar het is wel heel toevallig dat je iemand ook werkelijk tegen komt! We spraken af om iets later op de avond ergens iets te gaan drinken. Het werd nog een gezellige en misschien iets te late avond, maar het was wel heel erg leuk!

Donderdagochtend was het weer vroeg opstaan. Om 7.30 uur moesten we paraat staan om met de bus richting Siem Reap, Csmbodja te gaan. Siem Reap staat bekend om de stad die het dichtst bij het wereldberoemde Angkor Wat ligt. Volgepropt met 14 mensen, inclusief de chauffeur in een minivan gingen we richting de grens met Cambodja. Je moet nagaan hoe al die mensen er opgepropt inzaten, met ook nog net zoveel backpacks van iedereen! Het kostte ons onze ruggen, maar na iets meer dan vier uur kwamen we aan in het grensplaatsje. We werden afgezet in een restaurant/kantoor waar we ons visum moesten regelen. We moesten bij een kantoor komen, ins paspoort inleveren, twee pasfoto en uiteraard het geld voor de visa. Dit was echter meer dan het bedrag wat je moet betalen bij de grens! Het bedrijf die ons vervoerde van Bangkok naar Siem Reap kon er hierdoor dus ook nog flink aan verdienen! Dit was wel een hele aparte manier van de grens overgaan en het krijgen van een visum. Zo hebben we het nog nooit meegemaakt! Nadat onze visa geregeld was kregen we een arrival/departure card waar ze ook geld voor vroegen. Dit ging ons echter te ver, want deze kaartjes krijg je altijd gratis bij de grensovergang. Dit hebben we dus ook niet betaald.
Nadat iedereen zijn of haar formaliteiten had afgemaakt gingen we ook werkelijk naar de grens. We waren vrij snel de grens over en weer een stempel rijker! Nadat we de grens overgegaan waren gingen we met een free shuttle bus naar het busstation. Dit busstation bevind zich in de middle of nowhere buiten de Cambodjaanse grensplaats. Hier werd ons verteld dat de bus pas om 4 uur weg zou gaan. Dit terwijl het nog voor 2 uur was! Het wachten is voor ons echter geen probleem, want zo gaat het nou eenmaal als je aan het reizen bent.
Maar uiteindelijk hoefde we toch niet zo lang te wachten. Na iets minder dan een uurtje wachte Reap was de bus er opeens en konden we instappen. De bus bracht ons in drie uurtjes in Siem Reap. Nadat we door een tuk-tuk bij ons hostel af waren gezet hebben we ons even opgefrist en zijn we richting het centrum van Siem Reap gegaan. De 'Old Market' heet het oude gedeelte van het centrum van Siem Reap waar de meeste dingen zich afspelen. Zo is hier de nightmarket en de fameuze 'Pubstreet'. Na het zien van vele westerse eetgelegenheden besloten we iets westers tent gaan eten. Maar ook hier vond je veel eetstalletjes, stalletjes met allerlei insecten te koop en veel pancakestalletjes. Na een bezoek aan de nightmarket besloten we om weer terug te gaan richting het hostel. Het krijgen van een tuk-tuk is hier echter totaal geen probleem. Er zijn zoveel tuk-tuks dat we haast denken dat er meer tuk-tuks dan mensen zijn! Zodra je opstaat om je tafel te verlaten staan ze met velen om je heen om hun in een tuk-tuk te krijgen. De vraagprijs is altijd 2 dollar, maar iedereen betaalt altijd maar 1 dollar want dat is de gangbare prijs! Heerlijk vielen we, na een lange dag met een reis van 11 uur, naar ons bedje toe!
Cambodja is op een heel aantal punten toch weer anders dan Thailand. Zo rijdt het verkeer hier 'gewoon' aan de rechterkant , terwijl ze in Thailand aan de linkerkant rijden. Cambodja is, zoals de lonely planet het mooi omschrijft, zo plat als een pannenkoek. Hierbij dus weer meer gelijkenissen met ons eigen land. Verder zien de tuk-tuks er hier anders uit en betaalt men vooral met de dollar, terwijl ze ook een eigen valuta hebben, de Cambodjaanse Riel. Als ze iets terug moeten betalen en het is een halve dollar, betalen ze het verschil echter wel weer uit in Riel!

Vrijdag hadden we besloten een heerlijke rustige dag te nemen. We hebben heerlijk tot laat uitgeslapen en zijn op ons dooie gemakje richting de Old Marker gegaan. Hier hebben gelucht en kwamen we het Nederlandse meisje, Imke, tegen die ook bij ons in de bus zat naar Siem Reap. We spraken met Imke af om samen met haar de volgende dag naar Angkor Wat te gaan. Zo kunnen we de tuk-tuk delen en is het nog een stuk gezelliger!
Overal in de Old Market staan er bakken met van die visjes erin. Deze Dr. Fish visjes kunnen lekker aan je voeten knabbelen... Wij besloten dit maar een keer te doen. Voor drie dollar kon je onbeperkt met je voeten in de visbakken zitten en kreeg je er zelf nog een drankje bij! De visjes die je echter normaal krijgt zijn van die kleine visjes, maar hier in Cambodja zijn de visjes iets groter uitgevallen. Het was grappig om te doen, maar het blijft altijd erg kriebelen en jeuken aan je voeten! Daar kunnen wij als mensen die vaak jeuk hebben niet zo heel goed tegen :). Hierna zijn we rustig lopend met onze zachte voeten weer richting het hostel gegaan. Onderweg werd het al wat donkerder en zag je de bui aankomen. We waren net op tijd bij ons hostel, voordat het echt losging,p. In Cambodja, maar ook in Thailand en Myanmar, is het regenseizoen en dan kan het flink tekeer gaan. Meestal betekent het dat het aan het eind van de middag ongeveer een uurtje flink hard regent. De wegen staan hierna blank, maar het is direct meer bloedheet!
In de avond hadden we een rustig avondje en hebben we wat gegeten en gezellig op het terras gezeten. Op het terras hebben we heerlijk mensen gekeken!

Op zaterdag stond de Angkor Wat op het programma. De Angkor Wat is het achtste wereldwonder en is enorm belangrijk voor de Cambodjanen. Niet voor niets staat de Angkor zwart op de vlag van het land, maar zijn er ook veel dingen vernoemd naar de Angkor Wat zoals bijvoorbeeld het Anchor bier. De Angkor Wat is echter niet een tempel, maar bevat een enorm groot stuk land met daarin een heleboel tempels. In de 12e eeuw is de voormalige Khmer koning Suryavarman II begonnen met de bouw om de invloed van de Khmer te vergroten in Zuid-Oost Azië.
Bij het ontbijt werden we aangesproken door een man die ons op de tuk-tuk wel de korte route wilde laten zien in de Angkor Wat. Voor maar 15 dollar zou hij ons de hele dag rond rijden! We spraken om 12 uur af, net zoals met Imke, om naar de Angkor Wat te gaan en om ook de zonsondergang te bekijken (als hij er zou zijn!). Nadat Imke bij ons hostel was zijn we op weg gegaan. Bij de ticket office kregen we ons kaartje met een foto van onszelf erop! Dit kaartje bleek ook echt nodig, want bij elke tempel waar we ingingen moesten we onze toegangskaart laten zien.
We zouden de Angkor Wat tempel, de eerste tempel die gebouwd is, als laatste doen in verband met de eventuele zonsondergang. Als eerste gingen we door de South Gate van wat ze Angkor Town noemen richting de Bayon. Bij de South Gate waren allemaal wilde apen te zien! Deze wilde apen leven in en om de Angkor Wat en zijn gewend aan mensen en laten zich dan ook makkelijk op de foto nemen,. Je moet echter niet te dichtbij komen, want dan ben je je telefoon of camera kwijt!
Angkor Town was een stad met vier toegangspoorten East, West, North en South Gate die ongeveer 10 vierkante kilometer groot is. Net na de bouw van Angkor Town woonde er waarschijnlijk ongeveer een miljoen mensen, terwijl er op moment in bijvoorbeeld Londen maar 50.000 mensen woonden. De Bayon tempel, die ook uit de 12e eeuw stamt, is enorm indrukwekkend om te zien. Hoe is het mogelijk dat zoiets groots er na zo'n lange tijd nog zo goed uit kan zien. En wat moet dit enorm veel indruk hebben gemaakt vroeger als je dit als koning liet bouwen. Terwijl we in de tempel aan het rond lopen waren zagen we bui al hangen. Het kon ook niet uitblijven en net voordat we alles hadden gezien begon het te regenen. Schuilend in de Bayon tempel, kwamen we nog twee Engelse jongens tegen waarmee we aan de praat raakte. Het bleef echter maar regenen, echter hadden wij er toen nog hoop in dat het maar een tropisch buitje van maximaal een uur zou zijn. Natuurlijk hadden we al onze regenspullen allemaal in de backpack liggen, behalve een paraplu. Deze was echter amper genoeg voor een persoon! Na de tempel uit gegaan te zijn besloten we toch maar een regenponcho te kopen bij de vrouwen die hier mee rond liepen en hiermee handig inspeelde op de regen. Onderweg liepen we in onze regenponchos nog langs de beroemde 'Terrace of the Elephants'. Het 350 meter lange terras is helemaal versierd met allerlei decoraties van olifanten.
Na weer bij de tuk-tuk driver te zijn beland zijn we richting de tempel Ta Prohm gegaan. Deze tempel staat bekend als de Tomb Raider tempel, aangezien de film van Tomb Raider hier is opgenomen. Helaas voor ons had het tropische buitje er vandaag veel zin in, want het bleef maar regenen. Nog steeds gewapend in onze poncho's gingen we de tempel in de duidelijk liet zien hoe tempels en de natuur samen kunnen gaan. Op de resten van de tempels zijn metershoge bomen gegroeid waarvan hun wortels zich helemaal hebben verspreid om het gebouw heen. Er zijn in deze tempels ook gedeeltes die al gerestaureerd zijn. Deze restauraties worden echter niet door de Cambodjaanse regering gefinancierd, maar uiteraard komt de steun allemaal uit het almachtige China.
Als laatste was de Angkor Wat tempel aan de beurt. De tempel, die onder anderen ook afgebeeld staat op de vlag van Cambodja. Het is de grootste religieuze structuur in de wereld, met een omtrek van 1,5 bij 1,3 kilometer. Terwijl we lopen naar de Angkor Wat begint het echter weer te regenen en ditmaal komt het met bakken uit de lucht. Het lijkt wel alsof we de regen niet eens meer merken. Het is een domper, maar we zijn enorm onder de indruk van het immense gebouw. Helaas voor ons zat de zonsondergang mede door de regen er niet in...
Nadat we afgezet zijn door de tuk-tuk hebben we heerlijk gedoucht en hebben we afgesproken om de dag samen met Imke af te sluiten met een traditionele Cambodjaanse barbecue. Er staat op tafel een soort bak op kolen, waar een soort bouillon in zit waarin de groenten en de noodles garen. Bovenop kan je het vlees zelf bakken. Het was erg lekker! Als laatste gingen de nog één Bucket met gin-tonic nuttigen met ze drieën in de Angkor What? bar. Dit is de uitgaansgelegenheid van Siem Raep en hier zijn ook veel toeristen te vinden. Het werd een fantastische leuke avond waarbij we de Engelse jongens van 's middags tegen kwamen en nog twee andere jongens die ook in de bus van Bangkok naar Siem Reap zaten. Het bleef dus niet bij één bucket gin-tonic...

Als laatste willen wij nog zeggen dat we veel aan het lezen zijn op internet over de verschrikkelijke ramp die er in Oekraïne is gebeurd met het vliegtuig van Malaysia Airlines. Het is werkelijk niet te geloven en bevatten en op een één of andere manier kijk je er toch anders naar als je zelf in het verre oosten zit waar het vliegtuig ongeveer ook heen had moeten gaan. Veel ander toeristen hebben het er ook over en kunnen ook nauwelijks bevatten dat zulke dingen werkelijk in deze wereld gebeuren...
Over ongeveer vier weken moeten wij ook weer terugvliegen mrt Aeroflot via Rusland naar Amsterdam. Wij maken ons absoluut geen zorgen, en jullie hoeven dat dus ook niet te doen. We zullen allemaal wel zien hoe het gaat. Het is allemaal afhankelijk wat Poetin voor beslissing gaat maken...