Irkutsk - Ulaanbaatar: wachten, wachten en wachten

Update: vrijdag 20 juli 11.06 uur (Irkutsk tijd)
Na mijn laatste verslag heb ik de rest van de dag niet heel veel gedaan, maar dat zorgde er juist voor dat ik een van mijn leukste dagen mee maakte. Ik heb de hele dag gepraat met het Finse stel en het Duitse meisje en vanaf 3 uur werd er al een biertje aangeboden. Rond half 5 kwamen Jorn en Thomas ook aan bij mijn hostel. We zijn met ze allen maar de supermarkt gegaan en hebben heerlijk gekookt. Er stond van alles op tafel, van salade, vis, pelimini (de Russische pasta), chips en blini's... Het was heerlijk en het was echt fantastisch om op deze manier met elkaar te praten, te eten en te drinken!
Om 9 uur zijn we richting het station gegaan, de Finnen zaten in dezelfde trein, om de trein om 22.10 uur te pakken. Op tijd hebben we de trein gehaald en zijn we verder gegaan waar we gebleven waren in het hostel. Ik zit met twee Nederlanders in de coupe, een vader en een zoon uit Friesland, maar we zijn zeker niet de enige toeristen in de trein deze keer. Deze trein naar Ulaanbaatar heeft maar vijf wagons, maar het grote deel van de mensen uit de trein is toerist. In onze wagon zitten al ongeveer 7 Nederlanders en 7 Duitsers.
Na alle formaliteiten in te hebben gevuld voor de grensovergang zijn we naar de coupe van Antti en Karli gegaan om de rest van het bier en de wodka te nuttigen. Ook de gastvrijheid van onze Finse vrienden is zeer groot. Er stond allerlei eten op de tafel om te nuttigen na het drinken van wodka. En voor tussendoor uiteraard... Het werd uiteindelijk een zeer leuke en gezellige avond/nacht!
Ik heb verder goed geslapen, niet verwonderlijk gezien de avond hiervoor, en werd vanmorgen rond 8 uur wakker. Er was een Oostenrijkse jongen in mijn coupe gekomen in Ulan-Ude en met hem heb ik eigenlijk de rest van de ochtend gepraat. Het uitzicht in dit gedeelte van Rusland is fantastisch. Helaas hebben we het mooiste gedeelte vannacht gemist... De treinrit langs het Baikal meer was voor ons 's nachts en daar hebben we helaas niks van gezien!
We zullen zien wat de rest van de dag ons brengt, vooral de grensovergang die waarschijnlijk uren gaat duren, ben ik erg benieuwd naar...

Update: zaterdag 21 juli 00.02 uur (Mongolië tijd):
Wat een dag... Na mijn laatste update hebben we nog twee korte stops van 20 minuten gehad voordat we om kwart voor 2 aan kwamen in de grensplaats aan de Russische kant in Naushki. Dat het lang zou gaan duren voordat we uiteindelijk verder zouden gaan naar Mongolië en op de weg naar Ulaanbaatar zouden zijn had ik verwacht, maar dit was echt enorm lang! We kwamen om kwart voor 2 aan en moesten de trein uit en rond 4 uur konden we weer de trein in. Dit had ik niet echt meegekregen omdat ik daarvoor lag te slapen dus ik was gewoon uitgestapt en had alleen mijn camera mee. Ik liep met mijn Oostenrijkse coupégenoot bij de trein weg toen opeens de trein wegreed... Uiteindelijk bleek dat de trein alleen naar een ander platform moest en dat er bepaalde wagons afgekoppeld moesten worden! Om de tijd te doden ben ik samen met de Finnen, de Oostenrijker en Jorn en Thomas op zoek gegaan naar een supermarkt in het kleine plaatsje. Die vonden we en ook een vrouw die kip aan het barbecuen was! Dit kwam goed uit, want de hele dag die instant noedels en cup à soupe is wel heel eentonig. Buiten was het ondertussen boven de 30 graden en enorm warm. Vanaf 4 uur moesten we weer in de trein en heeft het uiteindelijk tot kwart voor 7 geduurd voordat we klaar waren met alle formaliteiten en we richting Mongolië konden gaan. Deze formaliteiten bestonden uit het twee keer checken van je paspoort en je visa, het inleveren van je paspoort voor de stempel om Rusland uit te gaan, een controle van je bagage en een controle van de coupe of je niks verstopt hebt. En in deze drie uur zit je dus contant in de trein die binnen zelfs nog 5 graden warmer is... Niet uit te houden dus!
Na de controle in Rusland moesten we 23 kilometer rijden om te komen bij de grensplaats van Mongolië waar het hele circus opnieuw werd opgevoerd door de Mongolische officiers en douanepersoneel. Gelukkig hoefden we in de grensplaats in Mongolië maar 2,5 uur te wachten... En dit allemaal met een toilet die tijdens stops gesloten is! In Mongolië is de tijd weer een uur terug (heel vreemd gezien het feit dat het op dezelfde lengtemaat ligt als Irkutsk!). Deze tijd zou de rest van de reis zo blijven, want ook China hanteert deze tijdzone.
Na de stempel gehad te hebben om Mongolië in te gaan, zijn we in Mongolië nog op zoek gegaan naar eten en drinken. Na 100.000 tugrik te hebben gepind (50 euro) ben ik een Mongolisch restaurant in gegaan en heb ik het eerste Mongolische eten gekocht wat ik uiteraard gedeeld heb met mijn 'vrienden'. 5 broodjes met vlees en groenten erin kostte maar 3500 tugrik. Omgerekend is dit ongeveer 1,75 euro! Als dit de prijzen zijn voor in de rest van Mongolië ben ik heel erg blij! Dat gaat dan namelijk meer op Azië lijken! In Rusland was het over het algemeen toch iets duurder dan in Nederland en leken de prijzen op de prijzen in Nederland.
Nadat we dus uiteindelijk bijna 8 uur over de grensovergang van 23 kilometer hadden gedaan gingen we eindelijk op weg naar Ulaanbaatar. Nog 11 uur... Ik ben gezellig in mijn coupe gaan zitten met Jorn, Thomas en de Oostenrijker en samen hebben we een biertje gedaan. Je moet wel weten dat het drinken van bier in de trein inhoudt dat het bier lauw is en je het deelt uit een 2,5 liter fles bier in het glas waar de rest van de dag ook thee, sinas en water hebt gedronken...
De twee Nederlanders in mijn coupe, de vader en zoon zijn ook maar gaan slapen en hebben nog steeds hetzelfde safari outfit aan als ik ze aan zag hebben toen ik een week geleden in de trein vanuit Moskou naar Irkutsk stapte! Nog 6 uurtjes en dan zijn we in Ulaanbaatar... Maar eens proberen om een paar uurtjes te gaan slapen!

Update: zondag 21 juli 12.12 uur (Mongolië tijd):
Zo de treinreis van Irkutsk naar Mongolië zit er ook weer op! Vanmorgen om 6.10 uur werd ik opgehaald door iemand van het hostel op het treinstation van Ulaanbaatar, Mongolië. Het bleek echter dat ik alles behalve de enige was die dit hostel geboekt had. Er waren twee busje nodig om iedereen bij het hostel te brengen!
De uurtjes die ik in de trein heb geslapen waren wel oké, maar niet super. Op het oog leek de Mongolische trein er beter uit te zien, maar het bedmatras op de bank was wel erg dun. Toen het 's nachts ook nog begon de regenen en ik nat werd omdat het raam nog open stond, werden het uiteindelijk weinig uurtjes voor mij.
Uiteindelijk naar het hostel en hier een tijdje gewacht voordat ik mijn bed kon krijgen gezien de vele mensen die wilde inchecken. Het is een enorm gastvrije familie die zelf ook in het hostel wonen en de rest van het gebouw als hostel gebruiken. Na mijn bed te hebben gekregen, ben ik heel snel gaan douchen voordat de rest ook allemaal onder de douche zou stappen. Ondanks dat het maar twee dagen was is het erg fijn om te douchen. Denk daarbij maar aan de stop van 8 uur bij de grens, waarvan je er 4 in een warme stinkende trein zit met ze allen.
Na het douchen lekker gaan slapen en net wakker geworden om te gaan kijken wat voor tour ik kan gaan boeken om Mongolië te bekijken!

Terugblik Rusland:
Als je aan Rusland denkt, denk je niet direct dat dit een leuk vakantieland is om er heen te gaan en laat staan om te gaan backpacken. Achteraf gezien kan ik zeggen dat dit vooroordeel absoluut niet waar is. Rusland is een enorm leuk en mooi land om in te reizen. Daar waar Rusland nog in Europa ligt zijn de prijzen wel wat hoger dan ik gewend ben van mijn andere reizen in Azië, maar daar vind je uiteindelijk zelf weer een oplossing voor.
Toen ik mijn reis boekte besloot ik om alleen Sint Petersburg, Moskou en Irkutsk te doen als stop en achteraf gezien had ik zelfs nog wel meer steden willen zien! Misschien een goede reden om de reis in de toekomst nog een keer te doen, maar dan in de winter en tot Vladivostok.
De mensen uit Rusland en ook zeker de Russen in eigen land zien er op het eerste gezicht niet vriendelijk uit. Ze hebben hun gezicht op onweer staan, kijken nors en er kan geen lachje vanaf. Dit is echter meer het masker wat ze voor hebben, want als je in contact komt met de Russen blijken het hele aardige en leuke mensen te zijn om mee in contact te komen.
Een ander opmerkelijk feit in Rusland is dat er hier gewoon aan de rechterkant van de weg gereden wordt in de auto, maar dat er geen echte regel is aan welke kant het stuur moet zitten. De ene helft van de auto heeft het stuur aan de linkerkant en de andere helft aan de rechterkant!
Al met al waren het twee goede weken in Rusland en ben ik nu benieuwd naar het derde land in mijn reis: Mongolië!