Irkutsk: Russische nachten zijn lang...

Irkutsk is een stad zoals duizenden in Rusland. Tijdens de vele stops in de lange treinreis zijn we vaak gestopt in plaatsen zoals Jekaterinaburg, Omsk, Novosibirsk en Krasnojarsk en bijna al deze plaatsen lijken enorm veel op elkaar en verschillen ook weinig van elkaar... Tenminste als je er kort ben. Irkutsk is net zo denk je op het eerste gezicht, alleen kan schijn soms bedriegen. Achter al deze standaard Sovjet gebouwen zitten een heleboel mooie gebouwen en kerken verstopt. Zoals bijvoorbeeld de Kazan kathedraal die lijkt op de kathedraal in Sint Petersburg en de basilisk in Moskou. Blijkt toch dat de naam als het Parijs van het oosten toch ergens vandaan komt! Ook opvallend in het straatbeeld van Irkutsk zijn de nog steeds aanwezige straatnamen van vooraanstaande communistische personen. De Lenin straat en de Karl Marx straat zijn de belangrijkste straten in de binnenstad. De Russische variant op Starbucks heet hier Lenin str. Coffee en op het vliegveld is de Castro bar! Daar waar je merkt dat de Russen in het westen proberen afstand te nemen van het communisme, zie je dat dit in het oosten van Rusland, Siberië, nog niet het geval is.
Het weer in Siberië zit mij niet echt mee in de dagen dat ik hier ben geweest. Daar waar het de vorige week in Irkutsk tegen de 30 graden lag, is het nu ongeveer 22 graden met af en toe een bui. Eigenlijk gezegd had ik mij ook niet anders voorgesteld van het weer!
Dinsdag nadat ik aangekomen ben in mijn hostel ben ik met een Chinese en Duitse kamergenoot Irkutsk gaan bekijken en hebben we wat gegeten. Het was in een soort kantine, waar we maar gewoon iets aangewezen hebben op de menukaart aangezien hij in het Russisch was. Uiteindelijk gelukkig een goede keuze, want een bord met aardappelpuree, een salade en een stukje vlees voor 2 euro was niet duur!
Om 6 uur had ik met Thomas en Jorn afgesproken die in een ander hostel verblijven en zijn we op zoek gegaan om ergens een auto te huren. De jongens hadden dit al in hun hoofd, want op deze manier is het makkelijker en relatief goedkoop om meer van de omgeving te zien in een korte tijd. Het is helaas niet gelukt om dit op dinsdagavond te regelen, dus zijn we maar ergens gaan eten. Het werd een typisch Sovjet café, waar je uit een soort van buffet moet kiezen en dan gewoon ergens moet gaan zitten om je eten op te eten. Heel grappig om dat op deze manier mee te maken. Na het eten, we werden ongeveer het café uitgegooid om 9 uur, o dat het ging sluiten hebben we nog 'stiekem' een biertje (hoewel biertje, het zijn hier altijd halve liters!) gedronken. Stiekem, omdat het volgens de wet verboden is om alcohol te nuttigen op straat. Een van de regels om het alcoholgebruik onder de Russen te verminderen. Na afscheid van de jongens te hebben genomen ben ik naar mijn hostel gegaan en heb ik nog een tijdje in de woonkamer gezeten met een Fins stel, een Turk en de Chinees, Jason. Hij gaf ons allen tips over dingen die je zou moeten bekijken in China! Vrij nuttig.

Woensdag stond in het teken van wachten of de auto was geregeld en dat was helaas niet gelukt. Ik ben nog met Thomas en Jorn maar het vliegveld gegaan en geprobeerd om daar een auto te huren, maar ook hier lukte het niet. Uiteindelijk hebben we ons met de bus af laten zetten bij het busstation zetten en hebben we een minibus naar Listvyanka genomen, wat een uur van Irkutsk af ligt aan het wereldberoemde Baikal meer. Aangekomen in Listvyanka bij het meer zijn we eerst langs het water op zoek gegaan naar wat te eten... Het werd een soort van Russisch barbecue met uiteraard weer aardappelen! Na dit op te hebben gegeten, was het tijd voor één van mijn doelen van mijn reis: zwemmen in het Baikal meer! Je zou op zich zeggen dat dit zo bijzonder is alleen is dit meer, dat net zo groot is als heel België, vanaf november tot mei helemaal bevroren. Het water was dus vrij koud en vanaf het moment dat het meer een temperatuur van 4 graden bereikt zakt het ijs weg in het diepe meer. Ik heb mijn doel gehaald, maar het duurde even voordat ik genoeg moed had om het meer in te springen en een duik termen.
Na de verhelderende duik zijn we verder het dorp ingetrokken en zelfs een heel stuk verder. Het was enorm mooi om in een gebied te lopen met helemaal niemand om je heen. Zoals ik al besprak op Instagram: het leven is genieten op zo'n moment! Na op de terugweg naar het dorp nog een typische Baikalvis 'Omul' te hebben gekocht heb ik die onder het genot van een drankje lekker opgeten aan de rand van het immense meer. Rond half 8 zijn we weer terug gegaan in een minibus naar Irkutsk. Net op tijd, want op het moment dat wij Listvyanka verlieten barstte de hel open. Enorme regenbuien en onweer wisselden zich af... Gelukkig zaten wij in een bus voor een uur!
Na weer terug gekomen te zijn in Irkutsk besloten we een biertje te gaan doen in de killfish bar vlakbij het hostel van Thomas en Jorn. Vanavond waren we met ze vieren, want Sean uit Ierland, die slaapt in hetzelfde hostel als de jongens ging ook gezellig mee. Na een paar biertjes hadden we ondertussen gezelschap gekregen van een Russische dame die ons meevroeg naar een nachtclub genaamd: Barack Obama! Uiteraard gingen wij mee, maar kwamen we er niet in omdat ik mijn slippers aan had en Sean een korte broek. Ondertussen hadden we een drietal andere Russische dames ontmoet en mrt hun zijn we naar een andere club gegaan. Dit ritje moesten we echter met de taxi doen, wat ons bracht in een gebied in de buitenwijken van Irkutsk. Geen idee waar we waren, mochten we ook deze club niet in. Eem stukje verder rijden was er nog een andere club, the Crazy Horse (maar dan in het Russisch!), waar we wel naar binnen kwamen en waar we nog lang hebben gefeest. Het was uiteindelijk kwart voor 6 dat ik in bed lag...

Donderdag was een de van rust. Niet verrassend uiteraard na gister. Ik heb heerlijk relaxt allerlei dingen in mijn hostel. Ook maar eens voor het eerst al mijn kleren gewassen. Moest er toch ook maar eens een keer van komen...
Er was echter nog één ding geregeld worden voor mijn treinreis naar Mongolië. Ik moest de tickets ophalen bij een contactpersoon, alleen was dit ergens in een buitenwijk van Irkutsk. Na een poging gewaagd te hebben met de bus wat niet lukte hebben we met ze drieën maar een taxi genomen. Na onze tickets opehaald te hebben zijn we wel met de bus terug gegaan. 12 roebel, omgerekend 25 eurocent, om een halfuur met de bus te gaan!
Ik had vandaag de hele dag contact gehad met één van Russische dames van gisteren, Liza via de app in het Russisch. Ik merk dat mijn Russisch steeds beter wordt! (Zie de foto!) We hadden afgesproken om rond 8 uur richting Listvyanka te gaan om het meer te laten zien en nog veeleer dingen. Rond 8 uur kwamen ze ons ophalen en was er een vriend, Sergei, en zijn vriendin mee. Met ze zessen in een Audi A4 is op zich wel proppen, maar in een uurtje opgepropt zitten ging wel redelijk met de snelheid die deze auto kan halen. Aangekomen in Listvyanka, bij het Baikalmeer, zagen we hoe gastvrij onze nieuwe Russische vrienden zijn. Ze kochten allerlei vissen voor ons en wilde ons laten meegenieten van hun leven en hun cultuur. Zelfs toen ik mijn portemonnee wilde pakken om iets te pakken werd dit direct afgewezen. Het eten van de vissen, een gerookte en een rauwe, was fantastisch om te zien. Jorn en Thomas zijn geen echte vis liefhebbers, maar als je iets aangeboden krijgt mag je dit niet weigeren, want dat is niet netjes naar je gastheren toe. Aangezien ik wel van eten hou (verrassend!), waren deze vissen wel aan mij besteed. Het was zelfs zo dat de drie Russen en in het bijzonder Sergei, vonden dat ik op een Rus leek met mijn manier van eten! Na nog een paar dingen gezien te hebben in het dorpje gingen er rond 11 uur terug naar Irkutsk. Zoals ik al zei rijden de Russen hier als gekken en krijg je niet gauw een boete. Een van de ongeschreven regels is bijvoorbeeld dat je in de stad niet harder mag rijden dan 120 kilometer per uur. 100 kilometer mag dus wel gewoon! Op de terugreis zag ik mijn eerste ongeluk in Rusland. Op een weg omhoog lag er een auto op zijn kop in de berm. Na te zijn gestopt werden we gevraagd om de auto weer recht te gaan zetten, maar uiteindelijk was dat zonder de brandweer of politie niet te doen. Gelukkig was er niemand gewond geraakt, hoewel dat haast onmogelijk leek! Aangekomen in Irkutsk hebben onze vriendelijke Russische vrienden nog heel veel van Irkutsk laten zien. Al met al kan je zeggen dat het fantastisch is om op deze manier door de locale mensen rond geleid te worden in hun eigen stad! Het was weer een mooie ervaring... Hierna nog even kort naar de bar geweest, met wat Engelsen gesproken en maar eens naar het hostel terug gegaan!

Vandaag is het een zeer rustige dag... Ik ben heerlijk in het hostel aan het bijkomen. Ik heb er nu bijna twee weken op zitten en je hebt af en toe een dag nodig om uit te rusten. Vandaag zit ik hier dus lekker in de woonkamer van mijn hostel. Samen met een meisje uit Duitsland die een beetje ziek is en een gezellig stel uit Finland. De Finnen nemen ook dezelfde trein Nasr Mongolië vanavond. Straks even boodschappen doen en vanavond eten maken in het hostel! En dan vanavond weer in de trein naar Mongolië voor 33 uur...

Nogmaals wil ik zeggen dat de reacties die ik krijg heel erg leuk vind! Jullie horen weer van mij...